Συνήθως το εμβρυικό υπερηχοκαρδιογράφημα, ως τμήμα του υπερηχογραφικού ανατομικού ελέγχου του εμβρύου, πραγματοποιείται αμέσως μετά τον υπερηχογραφικό έλεγχο ρουτίνας (ανατομικό - αναλυτικό υπερηχογράφημα), ή την ίδια περίπου χρονική περίοδο, στομέσο της κύησης (πριν την 24η εβδομάδα κύησης)
Η καρδιά όμως του εμβρύου είναι ήδη σχηματισμένη την 12η εβδομάδα κύησης (1ο τρίμηνο). Σε αυξημένο κίνδυνο εμβρυικής καρδιοπάθειας (και σε περιπτώσεις αυξημένης αυχενικής διαφάνειας) το εμβρυικό υπερηχοκαρδιογράφημα πρέπει να γίνεται νωρίτερα, ήδη από την 13η-14η εβδομάδα. Η μελέτη αυτή αποτελεί μια πρώιμη μελέτη (early scan). Παρά το γεγονός ότι έχει μειωμένη διαγνωστική ευαισθησία λόγω τεχνικών περιορισμών (εξαιρετικά μικρό μέγεθος καρδιακών δομών, στα όρια ανίχνευσης με τα διαθέσιμα συστήματα υπερήχων) είναι εξαιρετικά σημαντικό να γίνεται εφόσον υπάρχει σχετική ένδειξη καθώς μπορεί να αποκλείσει με ασφάλεια τις βαρύτερες μορφές καρδιαγγειακών ανωμαλιών αρκετά νωρίς στην κύηση (προσφέροντας την δυνατότητα καρυοτυπικού ελέγχου του εμβρύου και συμβουλευτικής).
Εάν η πρώιμη μελέτη είναι χωρίς ευρήματα, πρέπει να επαναλαμβάνεται κανονικά στο μέσο της κύησης για λεπτομερέστερη απεικόνιση.
